zuid vietnam met familie en vrienden

4 t/m 12 januari ’13 zuid-vietnam Vietnam
Robin en ik kwamen rond 6 uur aan in Saigon ( ho chi minh city) we moesten eerst allemaal een visum regelen en dan konden we door naar de tassen. De visum kosten waren 45 dollar p.p het enige probleem was dat we geen dollars of vietnamese dong hadden. En al snel kwamen we er achter dat er geen pin automaat was, alleen pas na de paspoort controle. Robin mocht gelukkig onder begeleiding van iemand van de airpoort beveiliging naar een pin automaat en dan weer terug, toen hij kwam met geld was het ook snel duidelijk dat we pasfoto’s nodig hadden en die hadden we wel alleen zaten deze in de backpack, dus hadden we de keuze tussen opnieuw de meneer vragen of we naar de tas mochten of ze laten maken en daar voor betalen, robin ging dus weer onderbegeleiding naar zijn tas voor de foto’s (wat dus mocht en kon :0 ) Greetje had in de tussentijd de formulieren zo goed als ingevuld en konden dus snel in de rij om het aan te vragen. Gelukkig waren wij ondanks onze vertragings punten net optijd want na 5 min kwamen er 3 grote groepen aan met een tourguide die dus met stapels paspoorten kwam aanzetten en die wachten niet netjes in de rij, die lopen gewoon naar voren en geven die af bij de aanvraag balie. Al met al koste het ongeveer 1 uur voordat we de buiten waren en daar bert tegen kwamen. We wisten niet precies hoe die er uitzag gelukkig vond hij ons  dit dankzijn het vlaggetje van friesland wat op robin zijn tas zit (dankje wel opa en oma Wiersma!) Hierdoor wist bert 100 % zeker dat wij Robin en Greetje moesten zijn :p. De fam Tolsma zou rond 7 uur landen, maar die hadden jammer genoeg vertraging en duurden die iets langer dan verwacht. Gelukkig kwamen die na ongeveer 1,5 uur wachten ook naar buiten en werden we zo weer herenigd met de fam Tolsma :D..!!! nu we compleet waren konden Bert en An (de vrouw van bert) een taxi busje voor ons aanhouden om zo naar bert zijn huis te gaan. Bert en An waren op de scooter en zouden zo weer terug. Na alle tassen en ons zelf in het busje gepropt te hebben reden we door een stuk van de stad naar bert zijn huis. De fam Tolsma moest erg lachen om de hoeveelheid scooters die rond reden met niet max 2 maar max 6 personen erop. Robin en ik moesten daar weer een beetje om lachen omdat het voor ons al bijna gewoon was geworden. Toen we met de taxi voor Bert zijn huis stonden kwamen zij net vanaf de andere kant aangereden en waren we dus mooi tugenlijk aangekomen. Bert zijn huis was smal en lang en had heel veel verdiepingen dit omdat het land in Vietnam vrij duur is en dus zijn alle huizen smal, lang en heel hoog. Het was een heel mooi huis met veel slaapkamers! We hadden elk een kamer  zo sliepen greetje en robin samen met harry en brigitta op een verdieping en brendan en charlien op een verdieping hoger. Omdat het in Vietnam heel normaal is dat de hele familie bij elkaar woont was het bij bert dus ook zo, Bert en An hadden natuurlijk een eigen kamer, maar zo ook de dochter van An en haar dochtertje, the nanny en natuurlijk niet te vergeten de lieve oude Opa. Bij aankomst in het huis kregen we een kleine rondleiding allemaal dus een eigen kamer en nadat we allemaal ff wat ander hadden aangedaan/opgefrist waren gingen we naar het dakterras waar we wat gedronken hebben en gekletst, ook werd ons aangeboden om nog een wasje te draaien en dat hadden robin en ik wel nodig :P dus kwam dat heeeel goed uit!!! Harry had wat lekkers meegenomen voor bert (kaas enz), wij kregen de spulletjes waar we om gevraagd hadden en nog wat lekkers van opa en oma wiersma, en wij hadden voor de fam. Tolsma allemaal nog een cadeautje gekocht. Na een paar uurtjes op het dakterras zijn we maar gaan slapen. De volgende dag stonden we rond half 9 op en kregen we een heerlijk ontbijtje. Daarna zijn we even de stad ingegaan om wat rond te slenteren over de markt enz, hebben nog een heerlijke pho lunch gehad bij de beroemde pho 2000. En die middag hadden we een stads tour, eerst gingen we naar een oorlogs museum wat wel heel interessant was en daarna naar een saai gebouw hoe of wat weet ik ook niet meer want al snel bleek dat we ook een hele saaie guide hadden die je heeeel slecht verstond en bijna niks vertelde, daarna zijn we afgezet bij het oude post kantoor en een kerk en kregen we de keuze om zelf terug te lopen of om weer met de bus terug te gaan, lopend was het prima te doen en hebben we dus daarvoor gekozen. We hebben nog wat in de stad rond gelopen en hebben ergens nog wat gedronken daarna een taxi gezocht die ons kon brengen naar het restaurant waar we hadden afgosproken met de hele fam van Bert, behalve opa dan :P Eenmaal aangekomen waren wij er iets eerder en waren dus al ergens gaan zitten, toen bleek er voor ons al een tafel gereserveerd te zijn en moesten we dus verhuizen, toen we net allemaal wat te drinken hadden begon het in een keer wat te druppen en zjin we weer naar een andere tafel gegaan met een dak erboven :P na de stoelen dans konden we eindelijk eten. Op tafel kregen we behoorlijk exotisch eten, hier moesten we wel even aan wennen, behalve onze bikkel brigitta. Brigitta kon mooi bewijzen dat ze hongaar is en dus meer gewent is qua eten. Op een gegeven moment kwam er ook kip op tafel, maar niet zoals wij die altijd aten, lekker van de grill. Nee deze was gestoomd in zn geheel en werd zonder chirurgische precisie in stukken geknipt. Oohw en even ter illustratie, alles zat er nog op, in en aan ;) heheh. Na het eten weer richting bert zijn huis voor ons laatste nachtje slapen daar. Eerst nog weer even op het balkon gezeten en toen vroegjes op bed want de volgende dag moesten we er vroeg uit. Snel ontbeten de tas nog even checken (robin en ik konden mooi de extra en onnodige dingen dumpen.) In de taxi naar het toeristen bureau de sihn cafe waar een busje voor ons klaar stond die ons bracht naar de mekong delta voor een tour met de boot/bus. Eerst gingen we met het bootje naar de eerste stop, Hier kregen we (zelf gekweekte/ gemaakte) honing met thee en stukjes fruit tijdens de hapjes/drankjes kregen we nog een mini zangvoor stelling onderbegeleiding van coconut candy fabriek muziekband. Waar met de hand nog cocosnoot snoep werd gemaakt. Ik(robin) vond de coconutsnoepjes heerlijk. En had de cocusnootsnoepjes met pistashnootjes gekocht. Bren en ik vonden ze heerlijk en de rest vond ze gelukkig wat minder:D hadden wij lekker wat meer! Voor we weer verder moesten kwam onze guide nog met een kronkelende verrassing. Hij haalde een beste slang uit zijn of haar kooi om ons ermee op de foto te laten. Daarna bleek wel dat pap en brigitta de meeste ballen hadden, zij waren de enige die het aandurfden om met de slag op de foto te gaan. Kort daarna gingen we achterin wat grotere tuktuks met ruimte voor 8 man pe stuk naar het restaurant waar we gingen lunchen. Voor mij was dit de lekkerste lunch van heel vietnam. We hadden heerlijke loempia’s, rijst, kippecurry, en een hotpot op tafel, oja en niet te vergeten de red snapper gefrituurd met een knapperig tempura laagje eromheen. Vanaf deze lunch is greetje serieus begonnen met vis eten! Trotse robin! Aangezien ik niet kan vis kan genieten afgezien van kibbeling en fish and chips! Na de lunch gingen we naar ons hotel. Hier hadden we even tijd voor onszelf. En hebben we genoten van het zwembad. Savonds werden we weer verwacht voor diner. Dit was bij het hotel zelf. Buiten hadden ze een soort van cabana’s met tafels erin. Hier hebben we overigens heerlijk gegeten. Vooral van de soort van goulashsoep. Hier zaten namelijk gekookte aardappelen in, die missen wij behoorlijk nu we op reis zijn. Dit proberen we te compenseren met mashed patatoes en patat:P savonds na het eten gingen we in de bus voor een bezoekje aan de nachtmarkt in de stad. Hier hebben we lekker rondgeslenterd om vervolgens met weinig terug te keren bij het hotel. Volgende dag moesten we weer eens vroeg op voor de verandering dus we zijn lekker vroeg ons nestje ingekropen. En heerlijk genoten kan ik jullie zeggen! Heheh weer eens wat anders dan die matrassen van hout:P volgende ochtend verzameld in het restaurant van het hotel voor een heerlijk ontbijtje. Daarna weer snel in de bus om vervolgens over te stappen naar een boot die ons naar de floatingmarket zou brengen. Nou zijn wij al naar de floatingmarket geweest in thailand, maar deze was toch wel heel anders. Deze floatingmarket was meer bedoeld voor de groothandel. Hier had je boten voor pompoenen, annanas, uien of andere groente/fruit. Op de verkopende boten hadden ze bamboestokken als masten op hun boot met het product eraan wat ze verkochten. Verkocht je alleen pompoenen, dan had je een pompoen aan je stok hangen. Maar sommigen verkocht ook verschillende producten en hadden dan de stok vol hangen met 4 of meer producten. Na de floatingmarket zijn we naar een fruittuin gebracht. Hier had je veel verschillende fruitbomen, we hebben dragonfruit, papaya, cumquat, mango’s, cocosnoten, waterapple, guave, Jackfruit, annanas, limoen en lichees zien groeien! Ook hier hebben we weer de nodige rare dingen geproefd en beide hebben we alles geproeft! Weer een leuke overwinning:D na onze tocht weer terug naar saigon om vervolgens met de trein naar na trang te gaan. Ik vertel met opzet trouwens niks over de bus ritjes, die willen we altijd zo snel mogelijk vergeten. Al moet ik wel zeggen dat het wel een helegoedkope manier blijft om je te verplaatsen in azie. In saigon aangekomen mochten we onze bagage in het touristen bureau laten zodat we lekker rond konden huppelen. We hebben heerlijk gegeten bij een mexicaans restaurant waar ze nachos, taco, burritos en fajitas serveerden. Na het eten moesten we er toch aangeloven. De nachttrein naar na trang. Voor ons was dit de meest luxe trein tijdens de reis. Wij waaren immers de treinen in india gewend en toen sliepen we in 2e of 3e klas. Het was wel geweldig hoe pap en charlien baalden van de luxe die ze niet kregen! En wij als ervaren backpackers, vergeleken met de rest, vonden dat we heerlijk luxe bedden hadden gekregen. Sochtends de volgende dag aangekomen in na trang, bleek het hier te regenen. Het was rond de 30graden in saigon en maar 20 in na trang dat gecombineerd met regen was wel een beetje een downer:P vooral omdat we de volgende dag een eiland hop hadden geboekt. We stapten het perron uit en werden zoals altijd verwelkomd door het vaste ontvangstcommitee van tuk-tuk chauffeurs! Hier hebben we ons doorheengeslagen en in 1 van de weinig betrouwbare taxi’s gestapt die ons naar ons hotel bracht. Hier moesten de kids een gezinskamer delen en hadden pap en brigitta een tweepersoonskamer. De volgende ochtend weer veelstevroeg opgestaan om de eilandtour te doen. En gelukkig bleef het die dag maar opklaren en bleek het een heerlijk dag te worden. De eerste stop van de tour was een aquarium. Maar deze was aardig in verval geraakt. Wel gaaf was het “buitenbad” hier hadden ze veel tonijn en reuze schildpadden in. Deze kon je voeren met gedroogde anchovis. Hier kwamen ze met liefde op af. Onderhand waren de schildpadden zo tam dat je ze tijdens het voeren kon aanraken. En de tonijnen waren zo gefocust op het visje wat is het water werdt gegooit door de touristen. En flikte het om binnen een halve seconde het visje te pakken. Na het aquarium gingen we naar de snorkel lokatie. Toen bleek het al snel dat we aardig verwend waren in jordanie. Het gebied hier was zo erg kapot gemaakt door al die touristen, dat er nog amper vissen zwommen en ook al het koraal was stuk. Toch was het wel lekker om even te zwemmen. Gelukkig had harry zijn snorkel bril op sterkte mee want greetje was weer een beetje een doosje geweest en vergeten haar lenzen in te doen, ik kwam hier in het busje voor de toeristen bureau pas achter maar dat was al te laat om nog terug te gaan. Maar zo kon ik mooi snorkelen na harry. Op het drijvende watersport flot verhuurden ze ook nog waterscooters, waar brendan natuuriljk met liefde gebruik van maakte! Bren vroeg nog voor hij begon of iemand zijn 15 minuten op de waterscooter wou timen, om er voor te zorgen dat hij er niet bij genaait werdt. Robin was zo lief om dit ook te doen, wat nodig bleek want na 7 min werd brendan alweer teruggebracht door de begeleider die ook mee voer. Hierna is hij weer op een waterscooter gezet en heeft hij nog een keer 7-8 min geraced over het water! Toen kort daarna bleek het alweer tijd te zijn om verder te gaan naar de volgende stop. Dit was een drijvend visser dorpje. Hier hadden zogoede afspraken met de bootbedrijven om een stop te maken bij hun dorpje, hier werd oor de hele boot namelijk lunch besteld en kon de de touristen ook zelf nog extra gerechten bestelen. De vis of zeedier werdt dan terplekke uit hun vis fuiken geschept met een netje en daarna klaargemaakt voor hen. Zo zagen we ook een inktvis klaar gemaakt. Waardoor wij voor het eerst een inktvis hun inkt af zagen schieten. En wat een troep kan zon beest schieten. Tijdens het schoonmaken werdt de vis afgespoelt in het water, wat een gigantische zwarte vlek in het water maakte. Wij vol verbazing dat zon beest zoveel inkt in zich hield. De lunch zelf was wel lekker, maar zeker niet geweldig. Vooral omdat elke georganiseerde lunch ongeveer hetzelfde eruitzag. Wat ook wel weer grappig was: tijdens de lunch werden er een aantal schalen eten die op tafel stonden heen een weer gegeven en de tour guide pakten er een paar van af voor een andere boot omdat daar ook een paar van ons waren gaan zitten, brigitta kreeg ook een bordje met iets onverklaarbaars en die gaf ze door aan een van ons om ook op tafel te zetten, nadat alles goed stond op tafel konden we eten. Charlien was wel nieuwschierig geworden naar het bordje met bruine saus en stukjes vlees, dus schepte ze wat in haar bakje omdit vervolgens even te proeven en op te eten met wat rijst, ze kon het niet helemaal plaatsen en wist nou niet of het vis of vlees was. Na de lunch kwam onze tour guide langs bij brigitta om haar geld te halen voor de zee eigel die ze helemaal in het begin had besteld, ze wilde natuurlijk niet betalen omdat ze die niet gekregen had, toen bleek al snel dat het bordje met bruine saus en vlees de zee egel was geweest. Maar omdat hij dat helemaal niet duidelijk had gezet vonden we het allemaal belagelijk dat we moesten betalen. Na een discussie hebben we de helft betaald. Gelukkig was der in iedergeval een van ons geweest die er wat van gegeten had en zo was charlien dus een ervaring rijker :p Na de lunch zijn we een stukje verder voor anker gegaan voor de floating bar. Wel een super idee, ze hadden namelijk een drijvend barretje gemaakt waar 1 van de tourguides in ging dobberen. Om vervolgens shotjes “rode” wijn uit te delen. Gelukkig was dit hele goedkope wijn die iets weg had van hele zoete port. Dit kon pap wel warderen heheh!! En zoals hij zei,is zijn glas nooit lang leeg geweest! Robin belande nog in het water met een salto achterover vanaf het dak van de boot. Hoe leuk het ook was, bleek het maar van korte duur. Waarschijnlijk omdat we wat achter op schema lagen. Al gebruikten zij het excuus dat er iemand ziek was en dus eerder terug moesten gaan. Toen hebben we nog een stopgemaakt bij een prive eiland. Hier moest je natuurlijk weer voor betalen en zijn toen niet aan land gegaan. We zijn toen heerlijk op het dak gaan liggen om nog een beetje extra te verbranden. Want wat was het warm geworden. Na anderhalf uur gingen we weer terug naar het vaste land. Charlien kwam der al snel achter dat ze behoorlijk verbrand was! Dat deed ze nooit in spanje enzo daarom had ze zich niet ingesmeerd met nu als resultaat dat ze een tomaatje was :p had charlien eindelijk haar o zo gewilde zonnetje maar nu was die misschien iets te veel van het goede geweest ;) maar al met al was het een super dag geweest en een van de leukste tours die we gedaan hebben! Terug bij het hotel hadden we die avond nog niks in de planning, harry had verzonnen om 3 scooters te huren en om daar mee rond te rijden, in de avond was het iets rustiger op de weg en zo konden de heren mooi even rijden en de dames achter op  we hebben heerlijk gegeten in een restaurant, de heren hebben een bier proeverijtje gehad van 4 kleine biertjes omdat ze hier ook bier aan het brouwen waren. Terug bij het hotel snel onder de wol want morgen hadden we een vlucht naar Dannag. Eenmaal aangekomen stond onze chaffeur al klaar met het busje, zo hadden we een stop naar de marmeren bergen met allemaal mooie grotten er in, jammer genoeg hadden we hier niet veel tijd omdat we weer door moesten vooral robin vond dit erg jammer want die had wel heel graag willen klimmen en klauteren in de grotten. Weeer in het busje moesten we allemaal bergen op ergens boven op de berg hadden we natuurlijk een korte stop waar we van alles en nog wat konden kopen, brigitta vond een hanger voor een ketting wel mooi en wilde ze die wel graag heben, robin moest natuurlijk ff helpen met onderhandelen en zo hebben we hem uit eindelijk toen we alweer in de bus zaten door het raampje heen nog gekocht. Brigitta blij, robin blij want het was toch gelukt, de busschaffeur blij dat zijn commissie stop weer gelukt was en die vrouwtjes blij dat ze toch niets voor niks in de regen stonden boven op de berg. Nou wat wil je nog meer!!! Op in het busje richting het hotel nog ergens gestopt om te lunchen dit in een restaurant dat druk bezig was met verbouwen, het complex had ook kamers en hoopten voor alle mensen die met ons in het restaurant zaten in hun jassen (omdat ut k*t weer was) te eten toch niet hier een kamer hadden geboekt. Dat zou wel heeel zuur zijn, dat is ook een van de redenen dat robin en ik altijd 1 nachtje boeken via het internet, de foto’s kunnen er zo mooi uitzien en dan blijkt dat van 10 jaar terug te zijn.
De lunch was wel oke niet heel geweldig maarja we hadden weer ff wat gegeten. Aangekomen in Hue bij ons hotel hadden we prima kamers en was het nog vroeg in de middag, het was niet super weer en we wilde even relaxe en hadden besloten om te kijken of we greetje haar mini laptopje op de tv konden aansluiten. Harry en bren zijn de stad zelfs in geweest voor een kabeltje, charlien en ik zijn opzoek gegaan naar chips, cola, sinas en wat biertjes. En zo lagen we heerlijk met zijn alle op 2 bedden naar een filmpje te kijken. Na de film bleek het al rond 8 uur te zijn en werd het dus tijd voor wat eten. Na wat rond lopen kwamen we een heus Ushi restaurant tegen, het had ook nog eens een prima kaart met lekkere gerechten voor weinig en hebben daar heerlijk gegeten. Harry heeft ook nog even een tweet gestuurd naar wendy van Dijk maar helaas geen antwoord terug gekregen. We hebben daar allemaal lekker gegeten. Harry kreeg natuurlijk zijn eten als laatste, what nieuw?
De coctailtjes waren vrij goedkoop dus hebben we er een paar getest, harry heeft nog een poging gedaan om uit te leggen hoe een mojito er wel uit moet zien nadat hij zijntes voor gezet kreeg, ze hadden er namelijk geen suiker in en de mint blaadjeshadden ze in de blender gedaan. Met als gevolg als je een slokje door je rietje nam kreeg je al die mint blaadjes binnen, hihihi. Al met al was het een hele gezellige avond en hebben we veel gelachen ;) De volgende dag konden we lekker onze tassen uitgestald laten in de kamer. We bleven nog een nachtje in het zelfde hotel slapen. Na ons ontbijt was het weer tijd voor de Hue dagtour. We gingen drie mosuleums bekijken, een martial artsshow en een handicraftshow waar ze die rieten hoedjes maakje die zo kenmerkend zijn voor vietnam en waar ze ook wierrook maakten. Het eerstee mosuleum was erg groot en zat vol met leuke verhalen. Zo was het hele complex gebouwd volgens de anatomie van een mens. En lag de koning begraven in het deel wat symbool stond voor het hoofd. Hier hebben we trouwens schitterende fotos gemaakt. Het geheel had iets misterieus over zich. Er was veel mosgroei en verlaten/vervallen stukjes muur en hele oude bomen. Na deze tempel gingen we naar een iets moderneren “tempel” zo zag je hier verschillende bouwstijlen komende uit frankrijk/spanje/china/india, wat wel gaaf was is dat ze ook verschillende bouwstenen uit die landen hadden gebruikt om het te maken. Hier zijn we ook op de foto geweest met de standbeelden die het leger en andere belangrijke figuren uit die tijd moesten representeren. Daarna het laatste mosuleum wat veel had van de eerste maar dan in slechtere kwaliteit. Hier waren we snel klaar mee dus. Tegen deze tijd was het ons ook duidelijk dat de entreeprijs die we betaald hadden aan de tourguide veel te hoog was. En kosste het ons dus 20 euro extra entree. Wat in vietnam behoorlijk veel geld is. Hier hebben we dus was stennis over gemaakt.Na het mosuleum zijn we nog naar de forbidden city geweest. Dit was vroeger de stad waar de koninklijke familie woonden. Maar is tegenwoordig vooral een ruine. Wel was het interresant hoe alle wetten daar heel streng na werden geleefd, om even een voorbeeld te geven, je had een ingang voor mannen en vrouwen en als je door de verkeerde deur binnenkwam werd je gedood. Ook was wel grappig dat de moeder van de koning de haremvrouwen bestuurde. Zo leerde zij hoe je met de koning om moet gaan en wie welke dag de koning gezelschap hield. Dat zijn vaak van de feitjes die je bijblijven. Na de forbiden city gingen we nog naar een grote pagode bij de kant van de rivier hier had je een lucky turtle als je die aaide, zou het gelukt brengen. En had je een grote kerkklok waar men hun naam inschreven, wat ook weer geluk zou brengen.
O en uiteindelijk aan het eind van de tour heeft de tourguide ons een groot deel van het geld terugbetaald. Als laatst gingen we nog met een drakenboot weer terug richting het toeristen bureau en konden wij weer terug naar het hotel. Want die avond was het de laatste avond samen.
Na ons ontbijtje de spulletjes gepakt en uitgecheckt, en opzoek naar een betaalbaar kamertje voor Greetje en Robin. Het eerste hostel was helaas vol, na wat rond gekeken en gevraagd zijn we beland bij een reisbureau die een paar kamers daarboven had en voor $7 verhuurde. Prima kamer en dat voor een super prijsje, dus boekten we meteen 2 nachten. Die middag nog wat in het stadje rond gehobbeld opzoek naar een dagtasje en/of jas van north face voor bren en brigitta wilde nog een flubber broekje, dus zo even de laatste dingetjes gekocht. Na een paar uurtjes weer naar de kamer gegaan waar charlien de heletijd al was met last van haar buik, vervolgens voelde harry zich ook niet helemaal lekker en wilde ook wel even liggen. Greetje had al een poosje niet meer geskyped met het thuis front en kon dat nu mooi ff doen, jammer genoeg was het zo weer etenstijd bij ons en dat moest ook wel optijd geburen want de fam. Tolsma moest daarna weer richting dubai-nederland.
Na het laatste avondmaal kwam de rottige periode weer van het afschijdnemen. We moesten eventjes op de taxi wachten maar toen die er eenmaal was zaten de tassen er ook zo maar in en was het snel even afscheidnemen en daarging de fam. Tolsma ook alweer. En waren we weer met zijn 2tjes!