Mumbai was een tegenvaller

22 – 25 dec Mumbai India
Na een vermoeiende rit vanuit jaipur naar Mumbai, zijn we helaas niet in goede gezondheid aangekomen in mumbai en helaas hadden we onze halte in de trein ook gemist… Greetje had bij aankomst in mumbai namelijk erge buikkrampen van de imodiumpil en had ook last van hoofdpijn. Dit was wel balen! De volgende halte was mumbai centraal wat dus helemaal niet in mumbai is maar in een sub urb ergens in het zuiden.. wij waren dus gedwongen om in een lokale trein weer een stuk omhoog te reizen naar Andheri dit was de plek waar ons hotel zou moeten liggen. De trein zelf was aardig rustig gelukkig en koste ons maar 10 eurocent per persoon om naar andheri te reizen. Tijdens de treinreis ging het even erg slecht met greetje en had ze het gevoel bijna van haar stokje te gaan! Gelukkig bleef ze wakker en zochten de eerste en de beste tuktuk van het station naar ons hotel. Dit bleek ook weer een mooi moment voor onze tuktuk man om ons eens lekker af te zetten met een taxirit van 200 ruppee oftewel 100 ruppees teveel. Maar wegens de omstandigheden zijn we hier toch maar op in gegaan.  aangekomen in het hotel bleek onze kamer helaas nogniet klaar. We konden kiezen om een slechtere kamer te nemen die al klaar kon zijn in 10 min of 3 uur te wachten op onze eigen geboekte kamer. Nouja omdat greetje wou liggen en ik nodig moest knallen hebben we gekozen voor de slechtere kamer. Na het wc ritueel en even te hebben gelegen zijn we lekker terug gekomen op onze keuze en zouden we wachten op onze geboekte kamer, dit vooral omdat de slechte kamer geen tv had en geen raam, dit laatste was vooral heel vervelend voor robi omdat ze de kamer net schoon hadden gemaakt en dus de douche was aangeweest was het super vochting in de kamer, dit kon alleen neregens heen omdat er geen raam was, dit sloeg vreselijk op je keel en was voor robin met zijn asma heel irritant. En zijn in de tussen tijd even de buurt weze verkennen. Wat ons al op was gevallen vanaf het moment van aankomst in mumbai. Is dat het hier net zon tering bende was als in de rest van de indische grote steden. Ons hotel lag 2kmvan het vliegveld en in een buurt gevult met verzendbedrijven, die allemaal pakketten verzonden(post, koelkasten, meubels, metalen constructies etc etc). We zijn bij een luxe hotel binnen gelopen in de hoop dat zij ons konden helpen aan een kaart van mumbai, zodat wij konden zien wat we nog wouden zien van mumbai. Dit lukte aardig bij het peninsula grand hier scoorden we een aantal minimaps van onze wijk, heel mumbai en het treinenstelsel, wat ons weer tegen viel is dat er in geheel mumbai geen metro lijn is( Mumbai is een stad met 20miljoen inwoners ongeveer,en kunnen alleen per trein zich van sub urb naar sub urb verplaatsen..). Ook hebben we de aankomst dag gebruikt om nog even een bazaar de bezoeken met een supermarkt, hier hebben we wat koekjes, noodles, soepzakjes, chips en drinken gekocht. En zijn toen lekker ons bedje ingekropen om even bij te tanken van de treinreis.
Dag 2 in mumbai hebben we amper iets nuttigs gedaan. We waren allebei zo klaar met india! Wij hebben een internet cafe opgezocht in de buurt en zijn hier lekker gaan researchen naar thailand(bankok en koh chang). Na lang zoeken hebben we een resortje geboekt op het eiland Koh chang om hier oud en nieuw te vieren. Want op internet stond dat oud en nieuw vieren het leukst was op een van de eilanden, om dat koh chang het enige eiland was wat een beetje in de buurt van Bangkok ligt wilde we daar heel graag heen (omdat we weer vanaf Bangkok vliegen). Maar omdat iedereen graag oud en nieuw viert op een eiland en we natuurlijk pas last minute wisten dat we hier zouden zijn met oud en nieuw, was het nog een beste zoek tocht. In het internet cafe hadden robin en ik een eigen pc genomen, (robin had de hoop voor een hotel op ko chang al opgegeven) maar omdat ik (greetje) heel graag daar heen wilde heb ik nog even door gezet. En gelukkig vond ik nog een kamer, het was de laatste en een beetje te duur eigenlijk voor ons, maarja als we oud en nieuw wilden vieren op een eiland was dit onze enige keus. Ik (Greetje) had al op boeken geklikt omdat het de laatste kamer was, toen heb ik robin snel nog even gevraagd of die even naar de foto’s en de recenties wilden kijken, dit was verder allemaal prima en goed en hebben we hem dus maar geboekt . Voor de liefhebbers het hotel heet “bailan beach resort” en hebben hier een junior double room geboekt. Dit was in onze ogen het hoogtepunt ook van de dag hehe savond hebben we een tuk tuk naar de macdonald genomen om hier lekker te genieten van een mcChicken en en MC chicken maharaja(indische Bigmac). Savond op onze kamer nog een filmpje of twee gezien en toen gaan slapen. De volgende dag gingen we namelijk de tourist uithangen. Onze hotelmanager had ons getipt om naar Lake powai te gaan om daar lekker te relaxen op het grasveld bij het meer. En daarna had ik(robin) het idee op de Canheri Caves te bezoeken.
Onze wekkers gingen voor ons doen vroeg deze ochtend, dat was 10 uur. Wij met moeite opgestaan om nog 1 keer de tourist uit te hangen in India. Na ons in de kleren hebben gehezen en een ontbijtje zijn we op zoek gegaan naar een tuk tuk die ons kon brengen naar lake powai. (we hadden een tasje meegenomen met wat driken, banaantjes, koekjes en een kleedje. ) Toen we daar aan kwamen was het al snel duidelijk dat we niet met een kleedje op de grond wilde zitten en zijn maar op een lage stenen omheining gaan zitten, zo hadden we mooi zicht op een deel van het grasveld van het park en het meer. Toen we richting het meer keken zagen we in een keer een mannetje op een binnenband van een auto in het meertje tussen de bladeren dobberen, we vroegen ons af wat die in godsnaam (voor ons ranzige water) deed, toen die zijn visnet tevoorscheen haalde was dit snel duidelijk. Behendig plaatste hij al dobberend zijn visnetje en ging die weer richting de stenenrand waar wij op zaten. Klom die uit het water, rookte hij even een sigaretje keek die nog eens heel trots naar zijn net uitgestalde netje en verdween die in de bosjes met zijn band. Na dit schouwspel en wat water en koekjes zijn we weer richting de weg gelopen om een tuktuk te zoeken die ons kon brengen naar de grotten, robin had de kaart mee en daar stond precies op aangegeven waar de grotten waren. Maar na de eerste 5 min in de tuktuk hoorde we onze chafeur alweer vragen aan andere waar de grotten waren en had die dus geen flau iedee waar die heen moest. (dit gebeurt wel vaker en meestal komt het dan wel goed) maar na 10 min werd onze tuktuk aangehouden door de politie, na een lange discussie tussen de tuktuk bestuurder en de politie kwam onze tuktukman boos terug blijkbaar had die dus net een boete gekregen omdat zijn linker knipperlicht het niet deed de boete was 200 roepies zij die wat echt heel veel is (zown € 2.70 is), en voor zown chafeurtje is dat een rib uit zijn lijf.
na 15 min rijden had robin het idee dat we helemaal verkeerd reden en dat bleek ook zo te zijn, we waren dus al even onderweg er stond al 80 roepies op de teller en we waren helemaal verkeerd en moesten een heel stuk terug. Robin pissig, maar ik vond het al zo sneu voor hem en zijn we dus maar blijven zitten omdat hij nu wel wist waar die heen moest (als het goed is natuurlijk, want hier weet je het nooit zeker) na weer een stuk verder kwamen we inderdaad weer lang het meer waar we in waren gestapt en stond er 140 ruppee op de tellen en waren we nog nergens. Na weer een heel stuk waren we in de buurt maar nog wist onze man niet precies waar die heen moest na nog 5 keer vragen waren er eindelijk studenten die wisten waar we heen wilden en die konden het uitleggen, volgens de tuktuk man hete/noemden de lokale mensen het anders daarom kon hij het ook niet vinden. Maar eindelijk wij waren bij het nationaal park waar de grotten waren, wij nog even voor de zekerheid binnen vragen aan 2 verschillende mensen en ja hoor wij waren er  Ik kon bij de poort blijven staan wachten met 60 rp dan zou iemand van het park snel even kaartjes voor ons regelen want er stond een rij en daar hoefde wij niet in te staan volgens de man van het park ( das dan wel weer een voordeel van een toerist/foreigner) plus het was inderdaad 30 rp en werden dus niet door deze meneer opgelicht. In de tussen tijd was robin terug gelopen om de tuktuk meneer te betalen, deze wilde natuurlijk het bedrag wat op zijn teller stond ook al was dat natuurlijk te veel omdat die verkeerd was gereden, na lang discuseren heeft robin het toch maar gewoon betaald met het idee dat die er in kon stikken, toen de tuktukman zijn centjes had bracht die de boete ook nog even ter spraken, met andere woorden dat moesten wij dan ook maar even betalen. Nou dan heb je Robin mooi kwaad en is die weg gelopen. (dat is tenminste wat die mij (Greetje) verteld heeft, ik was der natuurlijk niet bij :p miss maar goed ook ;) toen robin weer terug was en ik de kaartjes had bleek dat er verschillende dingen qua huur niet mogelijk was omdat het maandag was en dus waren er daar dan verschillende faciliteiten gesloten (heel apart in India heb je overal andere dagen qua weekend, in nederland is het gewoon zaterdag en zondag weekend maar dan nog heb je juist de bezienswaardigheden open, hier hebben ze dan gewoon dingen gesloten omdat de mensen dan 1 dag een rust dag hebben, in plaats dat ze nou in ploegen gaan werken, maar dat snappen ze hier nog niet helemaal) uiteindelijk konden we kiezen uit een prive auto voor 850 rp en dat was natuurlijk veel te duur of we konden met een gedeelde auto/busje naar de grotten die waren namelijk een paar km verderop dit kosten 30 rp per persoon en was dus een veel betere (prijs) optie voor ons. Dus in het vol gepropte busje gingen wij richting de grotten natuurlijk was hier nog weer een andere entree voor nodig van 100 rp p.p. maar na dat betaald te hebben een een stuk gelopen te hebben ws het toch wel veel groter dan we verwacht hadden en dus de 200 rp helemaal waard. Het is een soort van petra (niet zow groot natuurlijk) maar de uitgehakte grotten geeft je een beetje zon idee tis alleen nu met allemaal buddha’s en het zijn grijze grotten (ipv rood/oranje) en het is een stuk groener. Voor dat we de grotten in gingen had robin honger en wilde dus even een banaantje uit de tas pakken, zodoende zette hij de fles water even op een reling, daar heeft die wel geteld 5 sec gestaan toen was die alweer door een snel aapje mee gejat. Daar ging onze fles water, eerst probeerde we hem nog terug te pakken maar nadat het aapje er aan had gelikt en er op had gebeten (hoefde we hem in een keer niet meer terug) daarna ging het aapje met onze fles er ook al snel vandoor de boom in. Nadat hij het dopje er af had gebeten al het water er uit had laten stromen kwam hij al naar beneden voor ronde twee. Het aapje had al gespot dat robin en banaan te voorschijn had getoverd. Toe de aap boos op ons af kwam hebben we snel de banaan we gestopt om onze tocht door de berg voor te zetten. De grotten hier waren behoorlijk gerestaureerd naar de oorspronkelijke setting. Wat een erg goed beeld gaf van het leven in 1400 of zo. En je kon dus vaak wel raden waar bepaalde huisje/grotten voor gebruikt werden. Wij hebben een kerk voor het boedisme gespot, de slaapvertrekken, etenszaal, de wc’s en de rijkelui’s grotten die behoorlijk groter waren als het gemiddelde. Na een uur rond gelopen te hebben, zijn we weer terug gegaan naar de uitgang. Hier moesten we noge even wachten tot ons busje vol zat voor hij ons naar de uitgang van het natuurpark bracht. Eenmaal aangekomen bijde uitgang hebben we weer even culinair geexperimenteerd in india. We hadden plakjes aardappel gefrituurd met oliebollen beslag gekocht. En hebben hier heerlijk van genoten! Was echt heerlijk. S'avonds een uur of 6 aangekomen bij ons hotel en zijn we langzamerhand begonnen met ons inpak ritueel! Diep in die nacht zouden we vliegen naar bangkok namelijk. Bij vertrek zijn we nog 1 keer opgelicht in india om vervolgens nooit weer terug te keren! Wat een heerlijk gevoel gaf ons dat!

Om even in het kort op te sommen hoe wij India hebben ervaren met wat steekwoorden: stank, goedkoop, vies, mooie forten, geweldige tempels, Super treinen netwerk en ook goedkoop, altijd vies zijn, smog, zelfstandige mensen, geen regels en wetgevingen, prachtig verkeer met veel getoeter, weinig backpackers en gigantisch groot land!